Wilt u betrokken, bewust, warm, actief, rustig, passend, intiem en/of aandachtig afscheid nemen van uw ouder, partner, kind, familielid of vriend(in) en wilt u daarbij ondersteund worden door een onafhankelijke, betrokken uitvaartbegeleidster die ruim tijd voor u kan uittrekken en aandacht voor u heeft, dan kan ik u van dienst zijn.

Ik ben Gita Beets. Ik begeleid uitvaarten in de regio Den Haag. U kunt mij dag en nacht bellen op nummer

06 - 20 40 55 61.

Op deze blog schrijf ik artikelen over wat ik voor u kan betekenen en over wat mij bezig houdt. U kunt meer informatie vinden over betrokken uitvaarten op mijn site www.betrokkenuitvaarten.nl.

maandag 10 februari 2014

De uitvaartfiets

De uitvaartfiets is eigenlijk een bedrieglijke naam. Want wat is dat eigenlijk ? Het is niet meer dan een aanhanger om een uitvaartkist of opbaarplank op te kunnen zetten en zo een lichaam van je overleden dierbare op de fiets te kunnen vervoeren. Je kunt zo’n aanhanger huren en hem aan een willekeurige fiets hangen.

Marieke was een verknocht fietser. De mogelijkheid haar op de fiets naar de begraafplaats te brengen was daarom in een oogwenk gemaakt. Zo werd Marieke in de zomer van 2013 op de uitvaartfiets van het huis van haar zoon in Broek in Waterland naar de Nieuwe Noorder Begraafplaats in Amsterdam gebracht.

In het huis van de zoon hadden we Marieke ’s ochtends opgebaard. Er was gelegenheid voor intimi om afscheid van Marieke te nemen. Daarna werd de kist gesloten. Een biologisch catering bedrijf voorzag iedereen van een heerlijke lunch en serveerde de binnendruppelende mensen koffie, thee en vruchtensappen. Het was mooi weer en huis en tuin waren in gebruik.  Er werd tijd uitgetrokken Marieke te herdenken. Daarvoor verzamelden we ons allen in de huiskamer. Er heerste een hele ontspannen, fijne sfeer.

Toen het tijd werd Marieke naar de begraafplaats te brengen, droegen we haar door de tuin naar devoor het huis gestalde tandem. Hieraan was de aanhanger gekoppeld. In de ochtend was de aanhanger voor de deur bezorgd, evenals een twintigtal huurfietsen, voor uit de regio wonende gasten, en de tandem dus om Marieke op te vervoeren. Dat de tandem werd gekozen, was voortgekomen uit het feit dat Marieke twee zonen had. Beide zonen wilden graag de fietstocht samen met hun moeder maken. Door middel van de tandem konden we die wens gemakkelijk vervullen. En wat prachtig ontroerend was het die twee zonen samen hun moeder te zien vervoeren.
Wij bonden de kist vast op de aanhanger. Voordat wij het wisten en goed en wel de eerste gasten op een fiets hadden geïnstalleerd, sjeesde de jongens er al met hun moeder vandoor.  De zorgvuldig uitgestippelde route aan hun laars lappend, met achterlating van de rest van het gezelschap.
Het gezelschap aan hun lot overlatend, sjeesde ik weer achter de jongens aan om hen terug te halen en de afgesproken route op te pikken. Toen ik ze een stukje verderop trof hadden ze natuurlijk al wel in de gaten dat er iets niet klopte en wij fietsten gedrieën een stukje terug.

Om naar Amsterdam Noord te komen, moesten we een provinciale weg oversteken. Er was wel een tunneltje onder de weg door, maar het bochten werk er naar toe was onmogelijk te nemen met een tandem plus aanhanger. Maar hoe heerlijk is dan een dorp. De brugwachter was bereid, op mijn telefonische teken,  voor onze oversteek, de slagbomen op de provinciale weg naar beneden te doen, zodat onze stoet geen langsrazend verkeer hoefden te trotseren. Even stond de wereld voor Marieke stil !
Aan de overkant van de weg, sloegen wij de smalle idyllische weg langs een kanaal in, die ons tot de begraafplaats bracht. Wij parkeerden onze fietsen, maar Marieke werd door haar jongens met de tandem aan de hand, helemaal op de fiets naar haar laatste rustplaats begeleid.