Wilt u betrokken, bewust, warm, actief, rustig, passend, intiem en/of aandachtig afscheid nemen van uw ouder, partner, kind, familielid of vriend(in) en wilt u daarbij ondersteund worden door een onafhankelijke, betrokken uitvaartbegeleidster die ruim tijd voor u kan uittrekken en aandacht voor u heeft, dan kan ik u van dienst zijn.

Ik ben Gita Beets. Ik begeleid uitvaarten in de regio Den Haag. U kunt mij dag en nacht bellen op nummer

06 - 20 40 55 61.

Op deze blog schrijf ik artikelen over wat ik voor u kan betekenen en over wat mij bezig houdt. U kunt meer informatie vinden over betrokken uitvaarten op mijn site www.betrokkenuitvaarten.nl.

woensdag 30 september 2015

Met de loopkoets over het Lange Voorhout

In de zomer van het jaar 1999 liep ik in de achterhoek achter de rouwauto aan, waar mijn oma in lag. Het was warm en windstil, de zon scheen. Het was zo’n zwoele zomerdag. Met mijn zoon in een kinderwagen en mijn dochter aan de hand liepen wij, met familie en vrienden, in een lange stoet over kleine landweggetjes omzoomd door majestueuze bomen naar de begraafplaats. Auto’s stopten, voorbijgangers namen hun hoed af.
 
Ik waande mij in een Italiaanse film. Ik heb het als wonderschoon ervaren.

Met de loopkoets over het Lange Voorhout

Inmiddels ben ik nu 6 jaar uitvaartonderneemster en afgelopen zomer overviel mij hetzelfde gevoel toen ik in een stoet liep, door het Hofkwartier en over het Lange Voorhout. We liepen van het woonhuis richting de Schouwburg. Ik liep voorop om de stoet te leiden. Achter mij werd een loopkoets, met daarop de kist, door kinderen, kleinkinderen en vrienden gereden. Daarachter sloten de anderen aan.

De loopkoets is zwart en prachtig in zijn eenvoud. De kist is van blank populieren hout. Op de kist ligt een bloemstuk van onder andere grote oudroze  rozen. De bloemist uit het straatje, thuis in het Hofkwartier, is het die ochtend komen brengen.

Als je je best doet kun je het bijna ervaren. De wind zachtjes ruisend door het bladerdak. Het knisperen van de schelpen onder de wielen van de loopkoets en van de voeten die zich over het schelpenpad bewegen. Zacht gepraat van mensen uit de stoet en misschien veegt iemand er wel zijn tranen weg. De stelen van zonnebloemen omklemd door handen van de familie. Toeschouwers die even stilstaan en stil zijn. De beelden, van de jaarlijkse beeldententoonstelling waar we tussen door laveren. Het Haagse Lange Voorhout, getuige van zovele gebeurtenissen, aanschouwt ook deze stoet.
Het is verdriet en schoonheid in één. Afscheid nemen, hoewel met het leven verbonden, is moeilijk, maar op deze wijze indrukwekkend en troostend.

Aan het eind, uit het zicht, draait de stoet de antiek- en boekenmarkt op, die er wekelijks een paar keer wordt gehouden. Het leven gaat door, maar voor ieder in de stoet, staat het leven even stil.