beurs 'bewust leven, bewust sterven'

In echt herfstweer ontmoette ik gister een aantal collega-uitvaartondernemers voor het Archeon. Er werd door de maakster van Voor Altijd (een boek met bijzondere funeraire produkten) een herdenkingsbeurs met als thema 'bewust leven, bewust sterven' gehouden. Er waren een paar hallen gereserveerd, waarin een keur van standjes stonden opgesteld. De standjes waren grofweg onder te verdelen in standjes over:

• artikelen om de uitvaart zoals kisten van karton, wilgentenen en papier maché of prachtige kistkleden en waden, kindermandjes, de kinderrouwauto, rouwmotor of rouwfiets en op maat gemaakte rouwkaarten uit een keur van foto's uit collectie of zelfgemaakt;
• gedenktekens van steen, brons, roestvrijstaal of keramiek en urnen op maat ontworpen of samen gemaakt;
• troostartikelen zoals een plexiglas-gedenkaltaar, een rouwknoop, een beschermengel, gedenksieraden, een lappenpop en kaarten;
  
• procesbegeleiders zoals hospice, uitvaartondernemer, nabestaandenplanner of rouwtherapeut;

Ik vind het altijd weer bijzonder inspirerend in gesprek te raken met al die mensen die vol vuur hun produkt of dienst aanprijzen en hun visie en verhalen daarover te horen. Hun openheid en levenslust vind ik altijd weer verrassend. Sommigen heb ik al eens gezien op een andere beurs, sommige gezichten zijn voor mij nieuw en er is altijd wel weer wat nieuws te ontdekken.
Deze keer was dat voor mij een kwartet. Een kwartet dat met kinderen gespeeld kan worden als mogelijkheid om de dialoog over de dood, een uitvaart of een verlies te openen. Een prachtig kwartet met duidelijke foto's en tekeningen. Ik was er gelijk van gecharmeerd en kon het niet laten het te kopen. Het sluit duidelijk aan bij mijn visie dat kinderen als ze goed worden begeleid er veel baat bij hebben bij dood en afscheid te worden betrokken en goed geinformeerd moeten worden. De dood en afscheid nemen is onvermijdelijk een onderdeel in ieders leven. En hoe we kinderen ook verdriet zouden willen besparen, we kunnen ze er lang niet altijd tegen beschermen. Daarom vind ik het belangrijk ook kinderen de ruimte te geven afscheid te nemen, op hun eigen manier te kunnen rouwen en ze open over de dood tegemoet te treden. Misschien zal ik het eens als hulpmiddel gebruiken of uitlenen, maar ook zo is het in mijn ogen al een parel.

Hoe verder de dag vorderde hoe harder het begon te regenen. In de stromende regen verdwaalden we al kwebbelend aan het eind van de dag vervolgens in het park op weg naar de uitgang. Kletsnat namen we uiteindelijk voldaan en geinspireerd afscheid en waaierden we weer uit over Nederland.

opening

De opening van mijn bedrijf 'betrokken uitvaarten' stond pas gepland op 1 december 2009. Direct na de zomervakantie ben ik van start gegaan met organiseren en netwerken. Mijn werk bij de overheid heb ik officieel teruggebracht tot 3 dagen per week, zodat ik twee dagen en het weekend heb om mijn bedrijf op te zetten.

Eind september vroegen dierbare vrienden me echter een uitvaart voor hen te regelen. Het vertrouwen dat ze in me stelden voelde als een hele eer en ik heb de mij gegeven kans met beide handen aangegrepen. Hierdoor kwam de hele organisatie in een gigantische stroomversnelling terecht. Ik nam contact op met de bedrijven die ik voor deze uitvaart wist nodig te hebben en ik werd meerdere keren geraakt door de hulpvaardigheid die mij ten deel viel. Ook werd mij duidelijk dat, om zaken te kunnen doen met een aantal bedrijven, registratie bij de kamer van koophandel een vereiste was. Dus voor ik het wist racete ik na zo'n telefoontje met de fiets naar de kamer van koophandel en een half uur later stond ik officieel geregistreerd als 'betrokken uitvaarten' per 1 oktober 2009. Wel met een kanttekening, want de naam 'betrokken uitvaarten' waar ik al maanden op aan het kauwen was en die ik in tientallen variaties aan me voorbij had laten gaan, vond de betreffende medewerkster die de registratie uitvoerde wel weinig specifiek.
Het was even slikken. Daar zit je dan, eindeloos over de naam nagedacht, geen bedrijven gevonden met dezelfde naam, noch een geregistreerd domein en dan word je opeens onverwacht gevraagd of je geen andere naam hebt. Nou nee, die had ik niet. Dus na enig gesteggel bleef het bij 'betrokken uitvaarten'.

Thuiskomend heb ik gelijk een handelsnaam onderzoek aangevraagd, en een dag of vijf later kwam gelukkig de uitkomst met geen bezwaar al binnen. Dat was een hele opluchting, want in de tussentijd was de eerste post op de bedrijfsnaam al bij me op de deurmat gevallen en kon ik me al geen andere naam meer voorstellen.

De eerste uitvaart van 'betrokken uitvaarten' is inmiddels achter de rug, en met een enorme ervaring rijker en een schat aan informatie ga ik stap voor stap verder om mijn bedrijf vorm te geven.

Tot begin december 2009 moet er nog van alles geregeld worden, daarna zal ik ook pas gaan adverteren en een bijeenkomst organiseren om de opening te vieren en kenbaar te maken.